Генеалогія

Тип: На вибір студента

Кафедра: давньої історії україни та спеціальних галузей історичної науки

Навчальний план

СеместрКредитиЗвітність
64Залік

Лекції

СеместрК-сть годинЛекторГрупа(и)
648доцент Целуйко О. П.Іст-31с, Іст-32c, Іст-33c, , ,

Опис курсу

Анотація  навчальної   дисципліни:

Мета курсу полягає у полягає у поглибленому вивченні студентами генеалогії як однієї із спеціальних історичних дисциплін, оволодіння сукупністю знань і відомостей по історії правлячих династій Європи і України, отримання відомостей щодо можливостей застосування генеалогії у загальноісторичних дослідженнях. Передбачається освоєння студентами необхідних навичок роботи по проведенню генеалогічних пошуків в Україні, формування вміння критично опрацьовувати рекомендовані джерела та літературу, аналізувати фактологічний матеріал. Студенти будуть ознайомленні із відповідною вітчизняною та зарубіжною історіографічною спадщиною.

Результати навчання:
• знати:
Головні групи генеалогічних джерел зазначеного хронологічного періоду, історію розвитку світової та української генеалогії, головні історіографічні пам’ятки курсу, системи соціального етикету того часу, головні правлячі династії Європи та України середньовіччя та ранньомодерного часу, особливості вживання титулатури європейських володарів, особливості шлюбного ринку пануючих європейських династій. Зміст понять: генеалогія, рід, генеалогічні таблиці, генеалогічні розписи, система соціального етикету, династія, шлюбний ринок, імператор, цезар, король, великий князь, герцог, принц та ін.
вміти:
класифікувати та опрацьовувати генеалогічні джерела, встановлювати їх автентичність, самостійно провадити генеалогічні дослідження та оформлювати їх результати у вигляді генеалогічних таблиць та розписів, орієнтуватися у сучасній генеалогічній літературі, використовувати при генеалогічних дослідженнях відкриті джерела інформації, аналізувати та розуміти роль і значення родинних зв’язків в епоху середньовіччя, ранньомодерний час, новітній період, орієнтуватися у хитросплетіннях династичних зв’язків володарів середньовічної, ранньомодерної та модерної Європи.

Опис генеалогія 3 курс двв

Рекомендована література

1. Balzer O. Genealogia Piastów. Kraków, 1895; wyd.2. 2005.
2. Bricard I. Dynastie panujące Europy. Warszawa, 2007. 389 s., tab.
3. Cognasso F. I. Visconti. Varese, 1966.
4. Czamańska I. Wiśniowieccy. Monografia rodu. Poznań, 2007.
5. Czapliński Wł, Długosz Józef. Źycie codzienne magnaterii polskiej w XVII wieku.Warszawa, PIW.Warszawa, 1982. 264 s.
6. Dworzaczek W. Genealogia. Warszawa, 1959.
7. Dynastie Europy. Wrocław-Warszawa-Kraków: Zaklad Narodowy im. Ossolińskich, 2003. 618 s.
8. Forst de Battaglia O. Genealogia. Leipzig; Berlin, 1913.
9. Genealogia portretowa Sapiehów w kościele parafialnym swiętej Anny w Kodniu przez Józefa Łoskiego. Warszawa, 1856. 16 s.
10. Góralski Zbiegniew. Urzędy i godności w dawnej Polsce. Warszawa, 1983. 284 s.
11. Grodziski St. Habsburgowie. Kraków, 2013. 343 s.
12. Handbook of British chronology. London, 1986.
13. Heinriuh G. Geschichte Preussens: Staat und Dynastie. Frankfurt, 1984.
14. Herbarz wielu domow korony poskiej y W.X.Litewskiego, dla niezupelnego opisania, albo opuszczenia y wielu odmienności nieprzyzwoitych, zadawnych y poznieyszych autorow, herby z rodowitoscia wyrazaiących nie mało dotat ukrzywdzonych. zebraniem wielu familije dwa tomy częściami rzeczone, przez życzliwego Oyczyżnie syna, m. Stanisława Jozefa a Duneburg Dunczewskiego, na częściach £azow, Nowopolu, Zelaznym, Chroście, Krzywonosce etc dżiedżica, w Akademii Zamoyskiej oboyga prawa doktora y professora, jasnie Oświeconego Trybunału Koronnego Geometre oraz powaznymi historykami y autentycznemi dokumentami meliorowany. T.II. Kraków, 1757. 501+IV s.
15. Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r.p. 1584. Wydanie Kazimierza Józef. Turowskiego. Kraków, 1858. 964+CLXII+ 13.
16. Hertmanowicz-Brzoza M., Kamil S. Słownik władców świata. Kraków, 2015. 879 s.
17. Himka J.-P., Swyripa Frances A. Sources for researching Ukrainian Family History. Edmonton, 1984.
18. Hlavácek I. Genealogia // Vademecum pomocných ved historických. Praha, 1997.
19. Kerebrouck P. La Maison de Bourbon. 1256–1870. Paris, 1987.
20. Kronika domowa Dzieduszyckich. Lwów, 1865. 478+LXXXIV s.
21. Kronika Polskich rodów szlacheckich Podola, Wołynia i Ukrainy. Monografia i wzmianki przez Kazimerza Pułaskiego. T. I. Brody, 1911. VIII + 163 s.
22. Levis A. W. Le Sang royale. La Famille Capétienne et’état France. X–XIV siécle. Paris, 1986.
23. Maciszewski J. Szlachta Polska i jej panstwo. Wyd. 2.Warszawa, 1986.
24. Morby J. Dynastie świata: Przewodnik chronologiczny i genealogiczny. Kraków, 1994.
25. Nowaczyk M. Poszukiwanie przodków. Genealogia dla każdego. Wydanie trzecie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2011. 432 s.
26. Okolski S. Orbis Polonus. Cracoviae, 1641. T. III. 360 p.
27. Prinke R. T. Poradnik genealoga amatora. Warszawa, 1992.
28. Szymanski J. Nauki pomocnicze historii. Warszawa, 1983.
29. Tabulae Jablonovianae ex arboribus genealogicis familiarum slavicarum, Regni Poloniae, nec non extranearum ab iis prognatarum, tum cum iis coguatarum collectae, opera et studio authoris perfectius ac uberius Elaboratae opus novissimum. Editio prima. Norimbergae, anno MDCCXLVIII (1748).
30. Tazbir J. Kultura szlachecka w Polsce. Rozkwit – upadek – relikty. Wyd.3, zmienione. Warszawa, 1983.
31. Vones L. Geschichte der Iberischen Halbinsel im Mittelalter, 711–1480: Reiche, Kronen, Regionen. Sigmaringen, 1993.
32. Wdowiszewski Z. Genealogia domu Wazów w Polsce // Miesącznik Heraldyczny. N 17. Lwów, 1938.
33. Weir A. A Britain’s royal families. The complete genealogy. London, 1989.
34. Wiszewski P. Domus Boleszai. W poszukiwaniu tradycji dynastycznej Piastów (do okolo 1138 roku). Wrocław, 2008. 727 s.
35. Wywody szlachectwa w Polsce XIV-XVII w. Wydał Dr. Władysław Semkowicz.Lwów, 1913. //Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. Pod. red. dr. W. Semkowicza. T.III. Rok 1911/12.-XXX+355 s.
36. Zimmermann J. Sacksens Markgrafen, Kurfűrsten und Könige. Berlin, 1990.
37. Żmudzli P. Władca i wojownicy. Naracje o wodzach, dryżynie i wojnach w najdawniejszej historiografii Polski i Rusi. Wrocław, 2009. 533 s.
38. Аксенов А. Генеалогия // Вопросы истории. 1972. № 10.
39. Аксенов А. Генеалогия московского купечества XVIII в.: из истории формирования русской буржуазии. М.,1988.
40. Александрович В., Войтович Л. Король Данило Романович. Біла Церква, 2013. 240 с.
41. Антонович В. О происхождении шляхетских родов в Юго-Западной Россіи. К., 1867.
42. Барвінський Б. Конашевичі в перемиській землі у XV і XVI ст. Генеалогічно-історична монографія // Записки НТШ. Т. С. Львів, 1930. С. 19–175.
43. Босворт К. Мусульманские династии. Справочник по хронологии и генеалогии. М., 1971.
44. Бычкова М. Е. Генеалогия в советской исторической литературе // Вспомогательные исторические дисциплины. Вып. 7. М., 1976. С. 39–85.
45. Бычкова М. Некоторые задачи генеалогического исследования // Вспомогательные исторические дисциплины. Л., 1983. Т. ХІV.
46. Варьяш О. И., Черных А. П. Португалия: Дороги истории. Москва, 1990.
47. Вейбуль Й. Краткая история Швеции. Стокгольм, 1994.
48. Винар Л. Українське Генеалогічне і Геральдичне Товариство: генеза і діяльність // Український історик. 2003. Ч. 1–5. С. 141–170.
49. Войтович Л. Галич у політичному житті Європи XI–XIV століть. Львів, 2015.
50. Войтович Л. Генеалогія династій Рюриковичів і Гедиміновичів. Довідник. К., 1992.
51. Войтович Л. Княжа доба на Русі: портрети еліти. Біла Церква, 2006.
52. Войтович Л. Князівські династії Східної Європи (кінець ІХ – початок ХVI ст.). Склад, суспільна і політична роль. Львів, 2000.

Матеріали

Інформаційні ресурси:

1. www.litopys.org.ua
2. www.histoty.org.ua
3. www.uht.org.ua

Навчальна програма

Завантажити навчальну програму